پائيز است ، پائيز
آرزوهاي كودكيم در پايان پائيز
به پيشواز زمستان يخ بسته اند
در كودكي با امنيت ماه مهر سردي پائيز بي معنا بود
و روياهاي هيجده سالگيم همه سرشار از عشق ، عشق ، عشق
در نوجواني و جوانيم با سادگي مفهوم عشق را مي پذيرفتم
كه معناي ناگزيرصريحي داشت
و در اين زمان مرده هاي فاسد در سينه ام مجبور به تبعيدش شدم
كاش مي شد باز عاشق شوم
هر چند مي دانم كه سادة‌دل من باز عاشق او مي شد
كاش عشق را باور مي كردي
و ترسش را در چشمانم مي خواندي
ترسي كه آمد و تماميه تربيت كودكيم را با خود برد
No comments:
Post a Comment